Tevbe Suresi 111. ayet, Allah yolunda cihad eden ve bu uğurda canlarını ve mallarını feda eden müminlere cennet vaadi içeren bir ayettir. Bu ayet, müminlere Allah’ın rızasını kazanmak için yaptıkları fedakârlıkların karşılığının ne kadar büyük olduğunu hatırlatır.
Ayetin Meali:
“Şüphesiz Allah, Allah yolunda savaşan, öldüren ve öldürülen müminlerden, canlarını ve mallarını, kendilerine (verilecek) cennet karşılığında satın almıştır. Bu, Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da O’nun üzerinde gerçek bir vaat olarak (böyledir). Kim Allah’tan daha vefalı olabilir ki! O halde yaptığınız bu alışverişten ötürü sevinin. İşte büyük bahtiyarlık da budur.” (Tevbe 9/111)
Ayetin Fazileti:
Bu ayetin fazileti hakkında birçok hadis rivayet edilmiştir. Bu hadislerden bazıları şunlardır:
- Hz. Ebu Saîd el-Hudrî’den (r.a.) rivayet edildiğine göre Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Kim Allah yolunda bir gün oruç tutarsa, Allah onun yüzünü cehennemden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir gece namaz kılarsa, Allah onun yüzünü cehennemden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir gece nöbet tutarsa, Allah onun yüzünü cehennemden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir sefere çıkarsa, Allah onun yüzünü cehennemden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda şehit olursa, Allah onu cennetine koyar ve ona yüz kere şehit sevabı yazar.” (Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 17)
- Hz. Enes (r.a.)’den rivayet edildiğine göre Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Kim Allah yolunda bir gün oruç tutarsa, Allah onun yüzünü cehennem ateşinden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir gece namaz kılarsa, Allah onun yüzünü cehennem ateşinden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir gece nöbet tutarsa, Allah onun yüzünü cehennem ateşinden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda bir sefere çıkarsa, Allah onun yüzünü cehennem ateşinden yetmiş yıllık bir mesafe uzaklaştırır. Kim Allah yolunda şehit olursa, Allah onu cennetine koyar ve ona yüz kere şehit sevabı yazar.” (Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 17)